|
Zojuist zijn we met een groep van 26 personen teruggekeerd van de jaarlijkse reis naar KZ Neuengamme. Voor mij persoonlijk was dit het derde bezoek aan die plek waar zoveel onschuldige mensen het leven hebben moeten laten, door de onmenselijke omstandigheden en wreedheden in het concentratiekamp. En van waaruit zoveel mensen getransporteerd zijn naar allerlei buitenkampen waar het leven zo mogelijk nog veel slechter was. Het besef van wat zich daar heeft afgespeeld, de onzekerheid, de angst, ziekten, honger, kou en de vele mishandelingen van de gevangenen hebben mij ook dit keer zeer geraakt.
Het contrast tussen de verhalen van Pieter Dekker, Gert van Dompseler en Janny van Roon en de manier waarop de groepsleden met elkaar omgingen tijdens onze reis is zo ontzettend groot! We hebben elkaar kunnen aanhoren, elkaar kunnen steunen en troosten en er was enorm veel begrip voor ieders situatie. Het met elkaar beleven van deze tragedie en je verbonden te voelen met je reisgenoten gaven mij het gevoel dat deze mannen, onze familieleden, dan misschien niet voor niets veel te jong zijn gestorven. Het is aan ons om deze liefde voor elkaar uit te dragen en te vermeerderen, zodat dit verschrikkelijke kwaad dat is gebeurd niet opnieuw de kans krijgt om de kop op te steken.
Ik wil Pieter, Gert en Janny heel hartelijk bedanken voor hun enorme inzet tijdens deze reis. En mijn mede reisgenoten voor de fijne warme sfeer, waarin vertrouwen, geborgenheid én verbondenheid toch wel een heel belangrijke plaats innamen.
Ik zou elke lezer van het gastenboek willen oproepen zich eens te verdiepen in de werkzaamheden van Stichting Oktober 44 en zich aan te melden als sympathisant om het belangrijke werk van de stichting te ondersteunen, zodat zij kunnen blijven doorgaan met het realiseren van hun doelstellingen! |