Naar aanleiding van de fotoserie over de sloop van het centrum wil ik graag het volgende gedicht kwijt.
Het dorpskarakter
Oude foto's schreeuwen over het mooie De markante plekken in het zwart/wit Schone symboliek van oude pracht Verheffend in de dorpskom van Haulerwijk
De vaart, verstild liggend in de kom Het witte huis van meester Guichelaar Als kind voelde dit als ogen op je gericht
De brege, klappend geluid van het brugdek De bediening, zware handmatige arbeid Klomp aan een touwtje, collecte aan de vaart
Ooit stond ik op deze brege, wachtend op de schoolbel Ooit speelde ik in het witte huis van meester Guichelaar Ooit zat ik in de groene walkant van de vaart te vissen
De driften doorgezet, het veranderen om de vooruitgang Dorpskarakter, aangetast het fundament van zijn schoonheid De geboorte van een herinnering, met tranen herdacht
Buist, van Dijk, Klaas Louwes, Stavast en Simon Hut Het Bruine Paard, tempel van geneugten, verhalen en kwalen Een oude man worstelt zich met een rollator naar binnen Het slopen van Het Bruine Paard is vloeken in de kerk Er bestaat geen God die dit over zijn kant zou laten gaan. |