Lieve Daisy, over twee dagen is het zeven jaar geleden dat je voorgoed bent weg gegaan. Er is geen dag voorbij gegaan dat Mama niet aan je denkt,hoe druk de dagen ook zijn, je gaat altijd mee. We hebben de film bekeken van onze laatste vakantie met zijn vieren, het was behoorlijk emotioneel, jou zo levend te zien, leek het net of je weer even bij ons was, maar helaas de werkelijkheid is anders. Zeven jaar al niet meer bij ons, en Mama weet dat je niets anders zou willen dat we weer gelukkig zouden zijn, maar Dais dat is een beetje teveel gevraagd, we doen ons best, genieten van Rick,wat nu een echte kerel aan het worden is, maar als ik aan je denk kan het niet zonder pijn,maar ook dat zal je begrijpen. Mama is niet meer degene die ik ooit was en dat geeft niet want hoe kan je de zelfde zijn als er zoiets verschrikkelijks in je leven gebeurd. Maar lieve Dais,Mama denkt dat je met een glimlach op ons neerkijkt samem met oma en opa Amsterdam, opa Nico, ome Wim, niels Ome Jaap,en Bert,en denkt,mijn leven op aarde is gestopt, gelukkig zijn zij verder gegaan met leven, met vallen en opstaan. Lieve schat, het is weer een zware week, als eerst die rot dag maar weer voorbij is Lieverd, Mama mist je heel erg, hou zoveel van je, blijf je tekens geven,daar put Mama haar kracht weer uit. xxxx Voor altijd je liefhebbende Mama. |