|
We zijn er bijna.
Wie kent het programma niet “we zijn er bijna". Voor ons geldt, elke keer als we rotonde met Konijn bij Reusel naderen. We zijn er bijna, al 10 jaar maken we de trip naar de ezelcamping, zoals deze bij ons heet.
Elke keer als we langs de kippenboer, langs de wegversmalling, via de Stad, half rond langs het Myrthaplein naar de Kerkstraat. De Bijenkorf en frituur ’t Dörp zijn er nog en bij de Hoek ga je de Smidsstraat in. We zijn er bijna, de klinkerweg klinkt vertrouwd, zo gezellig en je rijdt vanzelf wat rustiger. Je ziet er is niet veel veranderd, ja toch er wordt een nieuw huis gebouwd aan de overzijde. Links het verkeersmaatje, de SVR vlag en het geopende hek, we zijn er bijna.
Pientje en Hanna staan in de wei, de kippen lopen rond, je rijdt niet meer over het gras maar over rijstroken, de honden blaffen niet meer zoals 10 jaar geleden, de groentetuin heeft plaats gemaakt voor een parkeerstrook, een Wifi antenne priemt hoog in de lucht, de wipkippen zijn weg, de zitstenen staan langs de jeu de boules baan, er is een fors tuinhuis of toch prieeltje of minibieb of koffiehonk of voetbaltribune. De boompjes zijn bomen, de grasmat is onberispelijk en groen, bijna alle plaatsen zijn bezet. Het toiletgebouw is in de loop van de jaren veranderd van blauw naar hout, met overkapping, wasmachine, plan- en publicatie bord, afwasplaats, stortbak, mannenhokje en er is een, nee toch twee fietsenbergingen.
We zijn er bijna, een bronzen en nu een zilveren ezel hangen bij fam. van der Gouw en van den Eijnden aan de muur. 10 jaar nadat we als de eerste gasten gereserveerd hadden, was 11 augustus 2019 het moment daar om samen er naar terug te kijken. Op 9 augustus 2010 hebben de een stukje hierover in het gastenboek geschreven. Elk jaar weer dat gewoon, gezellig genieten moment, kort of lang op de ezelcamping.
We zijn er bijna, want dan weet je dat er nog iets gaat komen. Ik hoop dat we samen gaan voor goud, want ook in 2020 vragen we gewoon weer voor een plekkie!
Dank je wel Nadja, Jeroen, Sam en Job voor alle plekkies, aandacht, babbel en glimlach in deze 10 jaar.
Anne, Bea en Ronald |
