Ik wil even een opmerking maken over het artikel frozen shoulder. Na onwijs veel pijn op verschillende plekken (die ook van plaats wisselen) in mijn volledige rechter schouder (langs nek, clavicula, scapula, acromion, humerus, zelfs trekt de pijn naar radius of ulna zijde), heb ik de diagnose frozen schoulder gekregen. Uit uw verhaal maak ik op dat dit langzaam ontstaat. Bij mij is het echter zo opgekomen, na drie dagen onverklaarbare koorts. Ik ben in middels in vier weken tijd 2 keer op SEH beland, drie maal bij HA en twee maal bij orthopeed. Deze laatste heeft mij de laatste keer toch echt benadrukt dat dit een frozen shoulder is. Ik ben wel inmiddels afwachtende op een MRI, hoop dat daar wat uitkomt. Zoals in uw verhaaltje beetje pijn, goed kunnen doorwerken, door overbelasting langzaam ontstaan (ik ben een stresskip en werk graag, op SEH en HAP) is bij mij totaal niet van toepassing. Ik weet van gekte soms niet wat ik met mijn pijn aan moet, ik lig bij tijde zowel 's nachts als overdag ondersteboven met mijn hoofd opgerold in een kussen en schouder vrij van de pijn aanvallen. Fentanyl intraveneus hielp zelfs niet. Gelukkig gaat de ergste pijn nu wel weg na 4 weken, maar de aanvallen zijn er nog steeds, met tintelingen in arm en NEE de othopeed zegt het is niet neurologisch? Dan klopt uw schattige verhaal over frozen shoulder (want zo kijk ik/mijn ervaring/ naar uw verhaal op de site) niet echt met mijn ziekte verloop?????Ik ben mede naar aanleiding van verhalen op sites over dit onderwerp, terug gegaan naar othopeed, deze zei bij iedereen verloopt het anders. |