Lieve Daisy,
Weer een jaar verstreken, het 16e jaar zonder jou. Het is onvoorstelbaar maar waar.
In mijn gedachten roep ik weer jouw naam, deze gedachte aan jou wordt gedragen op de wind. Ik hoop dat deze wind je bereikt. In mijn droom kan je aanraken, het is dan bijna alsof je nooit bent weggegaan.
Ik mis je stem, je lieve lach, ik mis alles. Mis de simpele dingen, even met z'n vieren samen zijn. Ik mis je gewoon, dat missen doet pijn!!!
Maar overal waar ik ga, voel ik je om me heen. In de zonsopgang, in het maanlicht, ik adem je in als de lucht, je bent overal.
Weet dat met elke adem die ik neem, dag die ik leef, ik weer een stap dichter bij jou ben.
We maken er hier met je moeder, broertje, familie en vrienden er het mooiste van wat er kan zonder jou.
Met jou in onze gedachten, leven we door.
WE LOVE YOU
Papa
|