|
Hoi lieve Dais,
Ik was laatst weer bij je thuis, en thee leuten met je moeder. Het was heel erg gezellig, heb weer lekker lang gesproken met haar. Over vanalles en nog wat, op een gegeven moment brak etenstijd aan, de tijd vloog gewoon. En ik heb een mooi cadeautje gehad omdat ik jarig was. Daar ben ik echt heel erg blij mee, maar aan de andere kant is het zo oneerlijk. Ik, als meisje van 18, en jij blijft altijd de Daisy van 13.. Jij had degene moeten zijn met die prachtcadeautjes.. Nog een krappe week en je zou ook 18 zijn geworden. Ik vind het dan zo knap van jouw ouders, hoe zij hier mee omgaan en hoe zij ons altijd zo openlijk en warm ontvangen. Aan de ene kant bekruipt me dan een vreemd gevoel, ik, nog net geen maand ouder dan jij, zien ze staan als gezonde meid, terwijl hun meisje er niet meer is. Aan de andere kant geeft het me weer een fijn gevoel om bij je thuis te zijn, wetend dat je in een warm en lief gezin bent opgegroeid. En als ik dan kijk naar je broertje Rick. Ik vond het zo knap van hem als ik dan zo hoor hoe hij zich inzette voor het bankje bij je graf. Lieve Daisy, ik ga weer stoppen, ben moe heb de hele dag gewerkt. Ik ga gauw weer langs je moeder, heb namelijk nog de coctail tafels en die moet ik maar gauw terug brengen! Ik mis je lieverd, en denk nog steeds elke dag aan je.
Heel veel liefs, en xxxjes, Iris |